Foto's
Bosnische den
In 2016 wild verzameld in Bulgarije, hier volgt het verhaal van Baikushevs. Heel kenmerkend zijn de vijfhoekige plaatjes van de bast, het zijn net puzzelstukjes.
Baikushevs is de naam van de plaatselijke boswachter die hem ontdekte, de 1300 jaar oude Bosnische den in het Pirin gebergte van Bulgarije. Het park heeft een oppervlakte van 40.332 hectare. Het laagste punt van het nationale park ligt op een hoogte van 1008 meter, het hoogste punt is de 2914 meter hoge berg Vihren. Theodor von Heldreich is de naamgever en ontdekte de Pinus heldreichii op de Olympus een berg in Griekenland.
Het nationaal park Pirin heeft een bijzonder rijke flora uit verschillende geologische periodes. Bomen die je er kan vinden zijn o.a. de taxus, fijnspar, Macedonische den, Pinus sylvester, Abies borisii en de jeneverbes variaties saxatilis en hemisphaerica van de Juniperus communis. In Pirin groeien tot op grote hoogte ook veel bergdennen (Pinus mugo subsp. mugo) ze zijn gemiddeld zo’n 110 jaar oud. In het park leven onder andere ook de zoogdieren gems, edelhert, ree, wild zwijn, bruine beer, wolf, jakhals, vos, boommarter en de wilde kat. Er zijn kleine watervallen, een van de bekendste watervallen in Pirin is de Popinolashki waterval. Talrijk zijn ook de gletsjermeren.
We logeren in Bansko een schilderachtig wintersport stadje aan de voet van de Vihren berg. Bansko ligt een kleine twee uur rijden zuidelijk van Sofia. In de zomermaanden kun je hier heel voordelig prima hotel overnachtingen boeken. Het is mooi weer en gaan op weg naar de Vihren hut over een goed bereidbare weg tot een hoogte van 1700 meter. Onderweg nog een restaurantje waar je prima forel kunt eten, achter de parkeerplaats staat ook een zeker 1000 jaar oude Bosnische den. Het feest begint onderaan de klim met de kaarsrechte rood/oranje stammen van de Pinus sylvester, prachtige vergezichten van een ongerepte natuur trekken aan ons voorbij. Vlak voordat de Vihren hut wordt bereikt groeit de Baikushevs rechts van de weg, een houten trapje leid je er naartoe. Indrukwekkend het wortelgestel, broer Wil controleert met een zakdoekje de stamomtrek van 660 cm op 1 meter hoogte en dit blijkt te kloppen, bij een van de zijtakken meten we 120 cm in doorsnee. Het is haast niet te geloven dat deze boom hier al 1300 jaar staat. Kenmerkend aan de den zijn donker blauw/paarse kegels en de voorover liggende harde naalden een soort pluim vormend met een geel puntje aan de top. De naalden blijven meerdere jaren aan de boom zitten hetgeen de boom een vol uiterlijk geeft. De twijgen zijn bijna wit en opgezwollen. Oudere bomen hebben een bast die lijkt op een puzzel, het zijn allemaal vijfhoekige plaatjes en allemaal verschillend van grootte.
In het Pirin en ook in het Rila gebergte is nagenoeg geen landbouw, dit zal de reden zijn dat de natuur hier vrijwel ongeschonden is gebleven. Alleen de skipistes doorkruisen zo af en toe het landschap. Bij de Vihren hut kun je de auto parkeren en mooie wandelingen maken van een tot meerdere uren. De Bulgaren zijn hele vriendelijke, eerlijke en behulpzame mensen. Naast de bergen is een bezoek aan het wereldberoemde klooster van Rila een must. Ook het plaatsje Melkin is bijzonder met zijn nog in takt gebleven Romeinse straatjes en het Romeinse bruggetje. Eenmaal terug in Sofia zijn de gouden koepels van de Alexander Nevski kathedraal heel bijzonder. Wat echter altijd blijft hangen is de weldadige rust in het hooggebergte, de mooie natuur en de zuivere lucht.
Rex.